- yerləşdirmək
- yerleştirmek
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
yerləşdirmə — «Yerləşdirmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yerləşdirmək — f. 1. Bir şeyə bir yerdə yer etmək, bir yerə qoymaq, yerbəyer etmək. Şeyləri çamadana yerləşdirmək. Kitabları şkaflara yerləşdirmək. 2. Yaşamaq üçün bir yer vermək, bir yerdə sakin etmək. Tələbələri yataqxanalarda yerləşdirmək. Bu evə neçə adam… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yerbəyerləşdirmə — «Yerbəyerləşdirmək» dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yerbəyerləşdirmək — f. Hər birini öz yerinə qoymaq, yerbəyer etmək. Şeyləri yerbəyerləşdirmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cəmləşdirmək — f. Cəmləmək, mərkəzləşdirmək. Bütün diqqətini <Xəlil> bir nöqtədə cəmləşdirdi. M. Hüs.. Qız dik Eyvazın gözlərinə baxır, sonra ani olaraq, ya kəndlərinə tamaşa edir, yaxud Qaratəpənin tapdaq yerlərinə nəzər salıb təkrar baxışını Eyvazın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təlfin — ə. yerləşdirmə, bir yerə toplama … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
salmaq — f. 1. Bir şeyi hündür yerdən aşağı atmaq, tullamaq, buraxmaq, düşürmək. Asta qanad çalın, qafil telləri; Heyfdir, salarsız düzə, durnalar! M. P. V.. Mən də bombaları salanda kəndə; Dedim: «Əl atmasa həkim bıçağa; Xəstə şəfa tapıb durmaz ayağa». M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yerbəyer — z. 1. Hər biri öz yerində; qaydada, müntəzəm. Məclis əhli yerbəyer əyləşdilər. «Aşıq Ələsgər». <İlyas:> . . O kişilərdən gələn kağızları yerbəyer saxlasın. S. R.. Yerbəyer etmək (eləmək) – 1) hər şeyi öz yerinə qoymaq, nizam və səliqə ilə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qoymaq — f. 1. Bir şeyi bir yerə buraxmaq, bir şeyi bir yerə yerləşdirmək. Kitabı şkafa qoymaq. Paltarları sandığa qoymaq. Şeyləri yerinə qoymaq. Yaylığı cibinə qoydu. – <Qulu:> Otaq təmizdir. Ancaq heç şeyimiz yoxdur ki, qoyaq. N. N.. Kərim kitabı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qərarlaşdırmaq — f. 1. Yerbəyer etmək, yerləşdirmək, yerini müəyyənləşdirmək. // Sabitləşdirmək, möhkəmlətmək. 2. Müəyyənləşdirmək, müəyyən fikrə gəlmək, bir qərara gəlmək, kəsdirmək, qət etmək. // Etməyi, görməyi nəzərdə tutmaq. Qız . . əvvəlcə qərarlaşdırdığı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təpmək — 1. f. 1. Bir şeyi başqa bir şeyin içərisində yerləşdirmək; soxmaq, salmaq. <Xırdaxanım:> Qırqovul başını kola təpər, dalından xəbəri olmaz. N. V.. Səttar xanın bu söhbətdən xoşlanmadığını hiss etdim, çünki daima bu kimi hallarda bığlarını… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti